akşamdan geceye doğru dönerken yelkovan melankoliktir. yatak tüm sıcaklığıyla sizi kucaklayıp kendine sarmalamayı beklerken, bilinç yorgun ve takatsizdir. bilinç altına yapacağınız yolculuklar öncesinde bilinçle aranızı biraz açar ve ikisinin arasında bir yerlerde, bir geçiş süreci yaşarsınız. ne gerçek hayattın işleri, ne de ruhunuzun derinliklerindeki tanımadığınız bilmediğiniz duygular vardır. o ara bir felsefe bataklığıdır. hem duygulusunuz hem rasyonel. kendinizle en çok bu zamanda konuşur ve bu zamanda tanırsınız, bazen de şaşırırsınız. canınız kan kırmızı bir şarap çeker, yudumlayıp oturusunuz. düşünüp duygulanırsınız. olayları süzgeçten geçirirken hem gerçek hayatın kriterleri hem de benliğinizin dibinde oturan duyguların yansımaları vardır. Ve her ikisi birliktedir. bazen ona bazen diğerine hak verirsiniz ama sonuçta uzlaşıp çıkarsınız işin içinden...
sonra bilinç ölmek üzeredir, yatak çığlıklar atarak çağırır sizi. yorganı kendinize sevgili yapıp bilinç altına doğru yolculuğa çıkarsınız. ama hayat sabah tüm iğrenç gerçeklikleri ile sizi beklemektedir. ve bu yüzden derinlerde bir korkuya kapılırsınız...
- demaniz
- İnsanın kendi hakkında ne diyeceğini bilmesi için bu konuda ayrıntılı bilgiye sahibi olması gerekiyor. yani insan önce kendini tanımalı... ve bunun içinde ben kimim sorusunu kendisine sorup yıllarca sürecek bir kovalamacanın içerisine girmesi gerekli. açıkçası ben kendime bu soruyu şöyle adam akıllı maskelerimi çıkarıp, aynanın karşısına geçip soramadım.. Ayrıca bu iş için insana biraz da cesaret lazım... her yiğidin harcı değil anlayacağınız...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder